Ceremonia powitania dziecka w rodzinie, nazywana też ceremonią nadania imienia lub dedykacji (oddania, poświęcenia się rodziców) jest radosną celebracją powitania nowonarodzonego dziecka we wspólnocie rodzinnej, oraz okazją do deklaracji rodziców, którzy biorą na siebie misję wychowania dziecka i wspierania go w jego rozwoju. A zatem ma ona charakter wspólnotowy i psychologiczny.

W jej trakcie wita się noworodka w danej rodzinie, ale również podkreśla się nową rolę pary, która staje się odtąd rodzicami. Ci z kolei oświadczają w jakich wartościach chcą wychować swoje potomstwo.

Ważnym i symbolicznym momentem jest nadanie noworodkowi imienia, które podkreśla jego indywidualność i odrębność, a które reszta rodziny poznaje często po raz pierwszy.

Pojawia się również element wyznaczenia Rodziców Honorowych, którzy deklarują obecność w życiu dziecka oraz wsparcie dla niego szczególnie w ważnych życiowych okolicznościach.

Jest to dodatkowo okazja do tego, by reszta rodziny nie tylko powitała niemowlę, uznając i pielęgnując rodzące się więzi, ale także okazała swoją gotowość wsparcia rodziców w ich misji wychowawczej.

Ceremonia ta sprawdza się również w przypadku dziecka starszego, np. adoptowanego, które jest witane w nowej rodzinie.

Niezależnie od okoliczności, ceremonia powitania dziecka w rodzinie ma charakter wspólnotowy podkreślając życiowe wartości, więzi rodzinne oraz afirmując pojawienie się nowego członka społeczności.